Mijn naam is Brigitte van Poelje.
En ben 53 jaar en woon in Nieuw Weerdinge.
Ik woon 32 jaar samen met mijn lieve vriend,,
en we hebben samen een dochter van 22 jaar.
Heb de ziekte MS. inmiddels al 22 jaar.
Waar het de eerste jaren redelijk stabiel was, zo hard ga ik nu achteruit.
Altijd gewerkt, sinds een aantal jaren is dat niet meer mogelijk.
Ben ook daarom volledig afgekeurd.
Hier in Nederland ben ik uitbehandeld, wat er is aan medicatie zijn remmers,en zelfs dat is er niet voor de MS vorm die ik heb.
Dus nu heb ik de knoop doorgehakt om een behandeling te willen doen in het Buitenland,
Een stamcelstransplantatie, ook wel HSCT genoemd.
Een zwaar traject, maar voor mij een laatste redmiddel om in elk geval mijn MS tot stilstand te brengen.
Lopen gaat vrijwel niet meer, ben rolstoelafhankelijk, evenwichtsstoornissen, snel moe , weinig energie , zenuwpijn ,kan niet tegen warmte, en zo zijn er meer klachten die mijn leven ernstig beïnvloeden.
Dagen voelen soms als overleven.
Ik wil graag kwaliteit van mijn leven terug.
En dat kan alleen nog met een stamcelstransplantatie,
Dat is in Nederland niet mogelijk, dus moet ik uitwijken naar het buitenland, en ook word het niet vergoed.
Daarom een crowdfunding met om geld in te zamelen voor de behandeling in India,
Kosten 45,000 euro.
Dat geld heb ik niet.
Ik vraag nooit om hulp en stel mij nu ook kwetsbaar op.
Maar ik heb geen keuze.
Elke euro telt en ik ben jullie zeer dankbaar.
Bij stamcelstransplantatie worden er stamcellen uit het beenmerg gehaald,
en krijg ik allerlei medicatie, en zware chemokuren , dan ligt mijn immuunsysteem helemaal plat, de stamcellen worden behandeld in het laboratorium.
En daarna krijg ik mijn stamcellen weer terug.
Intussen zit ik dan ook in quarantaine.
En dan is mijn lichaam gereset en moet ik mijn immuunsysteem weer opbouwen.
30 dagen moet ik daar blijven.
Word een zware dobber, maar ik ga ervoor.
De behandelingen zijn op zich succesvol.
Ik wil graag mijn leven weer terug.
We adopteerden altijd teckels die om allerlei redenen een nieuw huisje zochten.
Die kwamen bij ons weer tot leven.
Ook dat heb ik een halt moeten toeroepen.
Honden zijn mijn passie, ik zou daar wel weer mee verder willen.
Paarden heb ik ook gehad, dat heb ik al lang geleden op moeten geven door mijn MS.
Ik hou op de website ook een blog bij van hoe het gaat .
Ook als ik in India ben.
Elke euro is welkom, kleine bedragen maken uiteindelijk een groot bedrag.
Moch je niet kunnen doneren zou delen ook lief zijn.
Liefs Brigitte.
